„Z tej mowy, jak ze źródła czerpiesz siłę swą…”

21 lutego to dzień kultywowania tożsamości narodowej. Święto nazywane jest  Międzynarodowym Dniem Języka Ojczystego. Zostało ono ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 roku. Data święta stanowi upamiętnienie tragicznego wydarzenia w Bangladeszu, gdy w 1952 roku pięciu studentów zginęło podczas demonstracji, domagając się uznania języka bengalskiego jako języka urzędowego. Wiele języków na świecie zagrożonych jest wyginięciem i według szacunków UNESCO, prawie połowie z 6000 języków grozi zapomnienie w ciągu kolejnych 2-3 pokoleń. Od najmłodszych lat należy więc zaszczepić w dzieciach zadziwienie i zachwyt językiem ojczystym. Jak to zrobić? Najprościej porzez zabawę językową z wykorzystaniem świetnego tekstu literackiego, który jest dobrze napisany i dodatkowo okraszony nutą poczucia humoru i przewrotności. W naszej szkole również uczczono ten dzień w wyjątkowy sposób: recytując wiersze słynnych poetów polskich, śpiewając piosenki o mowie ojczystej oraz przypominając historię naszego języka ojczystego. Przesłaniem dla nas Polaków były słowa: ”Dbajmy o swój, najpiękniejszy na świecie, język ojczysty.”