KONSPEKT LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO

Prowadzący: AGNIESZKA OKUPSKA

1.Temat: Dlaczego „lajkujemy?”

2. Cele ogólne:

Cele kształcenia – wymagania ogólne

II. Kształcenie językowe.

1. Rozwijanie rozumienia wartości języka ojczystego oraz jego funkcji w budowaniu tożsamości osobowej ucznia oraz wspólnot: rodzinnej, narodowej i kulturowej.

2. Rozwijanie rozumienia twórczego i sprawczego charakteru działań językowych oraz formowanie odpowiedzialności za własne zachowania językowe.

3. Poznawanie podstawowych pojęć oraz terminów służących do opisywania języka i językowego komunikowania się ludzi.

4. Kształcenie umiejętności porozumiewania się (słuchania, czytania, mówienia i pisania) w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych, w tym także z osobami doświadczającymi trudności w komunikowaniu się.

5. Kształcenie umiejętności poprawnego mówienia oraz pisania zgodnego z zasadami ortofonii oraz pisowni polskiej.

6. Rozwijanie wiedzy o elementach składowych wypowiedzi ustnych i pisemnych oraz ich funkcjach w strukturze tekstów i w komunikowaniu się.(...)

IV. Samokształcenie.

1. Rozwijanie szacunku dla wiedzy, wyrabianie pasji poznawania świata i zachęcanie do praktycznego zastosowania zdobytych wiadomości.

2. Rozwijanie umiejętności samodzielnego docierania do informacji, dokonywania ich selekcji, syntezy oraz wartościowania.

3. Rozwijanie umiejętności rzetelnego korzystania ze źródeł wiedzy, w tym stosowania cudzysłowu, przypisów i odsyłaczy oraz szacunku dla cudzej własności intelektualnej.(...)

3. Cele szczegółowe:

Uczeń:

- wie, dlaczego współcześnie do języka polskiego przenika najwięcej angielskich słów,

- wyjaśnia, że język angielski jest obecnie najczęściej używanym językiem w kontaktach międzynarodowych,

- tłumaczy jak język kształtowany jest przez kulturę oraz inne języki i stale się rozwija,

- wskazuje kraje, w których mówi się po angielsku,

rozpoznaje angielskie zapożyczenia i wskazuje je w w tekście.

4. Metody i formy pracy:

 - metoda samodzielnego dochodzenia do wiedzy

 - klasyczna metoda problemowa,

- metoda sytuacyjna,

- giełda pomysłów,

- metoda asymilacji wiedzy ,

- dyskusja, pogadanka,

- praktyczne  metody ćwiczebne,

- praca indywidualna i grupowa.

5. Pomoce dydaktyczne:

- komputer oraz rzutnik do wyświetlenia filmów i prezentacji multimedialnej,

- polityczna mapa świata,

- samoprzylepne karteczki w dwóch kolorach,

- duże arkusze papieru (1arkusz na grupę).

6. Przebieg zajęć wg układu:

• Czynności organizacyjne

• Wstęp

Na początku lekcji nauczyciel dzieli uczniów na dwie grupy . Stoliki łączone są tak, aby grupy siedziały oddzielnie. W trakcie lekcji każda grupa będzie tworzyć notatki na wspólnym arkuszu papieru.

• Cześć właściwa

1. Nauczyciel wyświetla  uczniom film z udziałem Brytyjczyka Kita Donisthorpe, nauczyciela języka

angielskiego w Polsce, który opowiada m.in. o tym, czym jest język międzynarodowy.

2. Po filmie nauczyciel zadaje uczniom pytania:

Kim była osoba mówiąca w filmie?

Co to oznacza, że ktoś jest native speakerem?

Czy wy jesteście native speakerami? Jakiego języka?

Czy jest jakieś polskie słowo na określenie takiej osoby? Spróbujcie wymyślić kilka!

3. Nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy. Uczniowie na kartach pracy łączą polskie słowa z nazwami kraju, z którego pochodzą.

4. Po wypełnieniu kart nauczyciel zadaje pytania:

Czy wiedzieliście wcześniej, z jakiego kraju pochodzą te słowa?

Dlaczego musieliście się domyślać, skąd pochodzą?

Czym są zapożyczenia?

Czy obecnie język polski również poszerza się o nowe słowa?

Z jakiego języka one pochodzą?

5. Nauczyciel pokazuje  prezentację z tytułem zajęć. Uczniowie w grupach zapisują go na środku

arkuszy papieru. Zadaniem grup w ciągu całej lekcji będzie tworzenie wspólnej notatki na

arkuszu.

Nauczyciel prosi uczniów o odpowiedź na pytanie :Jakie zapożyczenia z angielskiego znacie? Wymyślcie i zapiszcie jak najwięcej.

Uczniowie wpisują zapożyczenia na arkuszu papieru.

6. Nauczyciel każdej grupie rozdaje kartę ze zdjęciami i ilustracjami. Konkurencja składa się z 2 części:

a) Uczniowie rozpoznają słowa przedstawione na zdjęciach, pochodzące z języka

angielskiego i zapisują je poniżej wymyślonych przez siebie zapożyczeń na arkuszu.

b)  Wymyślają jedno, możliwie najdłuższe zdanie, wykorzystujące zapisane

zapożyczenia. Zdanie może zawierać spójniki, czasowniki i inne słowa, dzięki którym

zostanie zachowana logika wypowiedzi. Na wymyślnie zdania mają maksymalnie 5

minut – odmierzaj czas stoperem.

Po skończeniu konkurencji każda grupa odczytuje swoje zdanie i odpowiadają na pytania:

W jakim języku są te zdania?

Czy jest to jeszcze zdanie w języku polskim czy już angielskmi?

Czym różnią się te cztery teksty?

Do kogo są skierowane?

Jakie są ich funkcje, po co zostały napisane?

Gdzie znajduje się więcej zapożyczeń?

Który język jest bogatszy?

Które należą do literatury pięknej, a które do tekstów użytkowych?

Czy zapożyczenia są niezbędne w tych tekstach?

7. Na tablicy nauczyciel zawiesza mapę polityczna świata. Pyta:

Jak myślicie, gdzie mówi się po angielsku?

Czy we wszystkich tych krajach mówi się tak samo?

8. Nauczyciel odtwarza nagranie przedstawiające 5 osób pochodzących z różnych krajów anglojęzycznych.

Zadaniem dzieci jest rozpoznanie, z jakiego kraju dana osoba pochodzi. Osobie, której uda się

zgadnąć daj karteczkę samoprzylepną, na której zapisze nazwę tego kraju i zawiesi na mapie

w odpowiednim miejscu.

• Podsumowanie

Nauczyciel zadaje  uczniom pytania podsumowujące, mogą korzystać z notatek, które wspólnie zrobili na lekcji:

Jakie zapożyczenia angielskie znacie?

Jakiej dotyczą tematyki?

Czy wszystkie znajdują się w słownikach j. polskiego?

Czy da się je zastąpić polskimi słowami?

Czy warto dbać o czystość języka polskiego?